Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΗΣΗ


ΦΩΤΟ Απο ΙΝΤΕΡΝΕΤ
ΠΠΟΒΑΤΟ ΓΕΝΝΗΣΕ ΣΚΥΛΟ
Οι κτηνίατροι λένε ότι είναι αδύνατο
Ο Κινέζος αγρότης Liu Naiying, επιμένει πως ένα
από τα πρόβατά του γέννησε ένα σκυλί.
Το "κουτάβι" έχει τρίχωμα... αρνιού, αλλά το
στόμα του, η μύτη, τα μάτια, τα πόδια και η
ουρά του μοιάζουν περισσότερο με σκύλου.
Το αρνί-κουτάβι ζει και συμπεριφέρεται σαν κυνηγόσκυλο.

Τα νέα, έφεραν χιλιάδες επισκέπτες στη φάρμα του Κινέζου
στην επαρχία Shaanxi να δουν το αρνάκι - σκυλάκι
με τα μάτια τους.
Ο κ. Liu είπε πως βρήκε το ασυνήθιστο ζώο μωρό λίγο μετά
τη γέννησή του
"Βοσκούσα τα πρόβατα εδώ παρακατω και είδα ένα πρόβατο
να γλείφει το νεογέννητο αρνάκι Το αρνί ήταν ακόμα υγρό",
"Όταν πήγα από κοντά για να ελέγξω το αρνί σοκαρίστηκα
γιατί μου φάνηκε τόσο παράξενο, σαν μια διασταύρωση ανάμεσα
σε ένα πρόβατο και ένα σκύλο".

"Για λίγο φοβήθηκα, γιατί εδώ και 20 χρόνια που ασχολούμαι
με την κτηνοτροφία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγμα", είπε ο κ. Liu.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως είναι απίθανο ένα
πρόβατο να κυοφορήσει ένα κουτάβι.

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

ΕΣΤΕΙΛΕ ΔΩΡΟ

Ο Μεμάς ο Κεφαλονίτης έχει μια δίκη με τον Νιόνιο τον Ζακυνθινό.
Πάει στο δικηγόρο του και τον ρωτάει αν θα ήταν καλό να έστελνε
ένα δώρο στον πρόεδρο του δικαστηρίου.
• Τρελάθηκες; του απαντάει αυτός. Θα χάσεις ασφαλώς τη δίκη, αν κάνεις ένα τέτοιο πράγμα!
Ένα μήνα αργότερα γίνεται η δίκη κι ο Μεμάς κερδίζει την υπόθεση. Ο δικηγόρος του, μετά τη δίκη, λέει στο Μεμά:
• Είδες; Την κερδίσαμε την υπόθεση. Καλά που σου είπα να μη στείλεις δώρο στον πρόεδρο.
• Ο Μεμάς όμως του απαντά:
• Κι όμως, έστειλα..!
• Έστειλες; Αλήθεια λες;
• Βέβαια κι έστειλα! Αλλά έβαλα την κάρτα του ...Νιόνιου!

ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ


ΑΚΙΟ ΚΟΜΟΡΙ
Ο «πατέρας» της καταστροφής
αφεντικό της Tepco είναι για τους Ιάπωνες ο πρωταγωνιστής της µεγαλύτερης τραγωδίας µετά τη Χιροσίµα
ΤΗΣ ΝΑΤΑΣΑΣ ΜΠΑΣΤΕΑ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011
«Σεπούκου» έγραψαν απλά κάποιες εφηµερίδες της Ιαπωνίας λίγες ηµέρες µετά τον σεισµό της 11ης Μαρτίου - έτσι αναφέρει ο κώδικας των σαµουράι «µπουσίντο»αυτό που στη Δύση έχουµε µάθει ως χαρακίρι.

Δεν συνέδεσαν την προτροπή µε κάποιο όνοµα, όλοι οι Ιάπωνες όµως γνωρίζουν ότι αναφερόταν στην απόλυτη ντροπή που πρέπει να αισθάνονται όσοι ολιγώρησαν στην πυρηνική κρίση της Φουκουσίµα.

«Πού στο διάβολο είναι οι υπεύθυνοι της Tepco;». Τα ουρλιαχτά του ιάπωνα πρωθυπουργού Ναότο Καν που δεν γνώριζε τι συνέβαινε στους έξι αντιδραστήρες του πυρηνικού σταθµού της Φουκουσίµαακούγονταν στους διαδρόµους τουκυβερνητικού µεγάρου. Σε µια χώρα όπουοι τόνοι δεν ανεβαίνουν ποτέ δηµόσια µε στόχο να διατηρείται πάση θυσία η αρµονία, η πρωθυπουργική οργή εκφρασµένη τόσο έντονα κατεγράφη ως γεγονός ιστορικής σηµασίας. Οπως άλλωστε και τα όσα συνεχίζουν να συµβαίνουν στη Φουκουσίµα, όπου ακόµα δίνεται η µάχη για την αποτροπή πυρηνικού ολέθρου. Μια ηµέρα αργότερα, στις 15 Μαρτίου (τέσσερις ηµέρες έπειτα από τον σεισµό µεγέθους 9 ρίχτερ), ο Ναότο Καν κάλεσε στο γραφείο του τον γενικό διευθυντή της εταιρείας Tepco (Ηλεκτρική Εταιρεία του Τόκιο) Μασατάκα Σιµίζου και τον διευθύνοντα σύµβουλό της Ακιο Κοµόρι,επικεφαλής του πυρηνικού σταθµού της εταιρείας στη Φουκουσίµα. «Τα όσα συµβαίνουν στη Φουκουσίµα δεν έχουν καµία σχέση µε το αν θα επιβιώσει η εταιρεία σας», φέρεται να τους είπε. «Εχουν να κάνουν µετο µέλλον της Ιαπωνίας». Εκείνοι έφυγαν µε σκυµµένο τοκεφάλι. Τρεις ηµέρες αργότερα ο Κοµόρι εµφανίστηκε σε συνέντευξη Τύπου, παραδέχθηκε ότι οι αρχικέςεκτιµήσεις ήταν λανθασµένες και ξέσπασε σε δάκρυα µπροστά στις κάµερες. «Θα µπορούσαµε να έχουµε κινηθεί λίγο πιο γρήγορα», πρόσθεσε αν και οι ειδικοί εκτιµούν ότι µεσολάβησε πολύς χρόνος πριν οι υπεύθυνοι του εργοστασίου αποφασίσουν τι πρέπει να κάνουν, ενώ ορισµένοι υπονοούν ότι άργησαν να ξεκινήσουν την επιχείρηση επειδή θα έπρεπε να ρίξουν θαλασσινό νερό µέσα στους αντιδραστήρες γιανα ψύξουν τις ράβδους πυρηνικών καυσίµων και αυτό θα κατέστρεφε για πάντα τις εγκαταστάσεις...

Η ΚΑΡΙΈΡΑ ΤΟΥ. Από τις 18 Μαρτίου, ο γενικόςδιευθυντής της Tepco δεν ξαναεµφανίστηκε δηµόσια. Μπροστά στις κάµερες έµεινε ο Κοµόρι µε σκυµµένο τοκεφάλι να δέχεται ερωτήσεις στις οποίες δεν απαντούσε παρά µόνο για να πει ότι λυπάται «που προκάλεσε τόσα προβλήµατα». Ο 66χρονος Κοµόρι άρχισε να εργάζεται στην Tepco – εκεί όπου δούλευε και ο πατέρας του – πριν από 43 χρόνια και ανέβηκε όλα τα σκαλιά της ιεραρχίας συνδέοντας το όνοµά του µε υψηλή κερδοφορία λόγω των µεγάλων περικοπών που έκανε σε όλατα τµήµατα από τα οποία πέρασε. Αυτές οι περικοπές µπορεί και να ευθύνονται εν µέρει για τη σηµερινή κατάσταση, καθώς στην πυρηνική βιοµηχανία της Ιαπωνίας τα σκάνδαλα είναι ουκ ολίγα.

Ανήσυχες ότι η υπερβολική εξάρτησή τους από τις εισαγωγές πετρελαίου θα µπορούσε να υπονοµεύσει την ανάπτυξη της ιαπωνικής οικονοµίας, κυβερνήσεις η µία µετά την άλλη υποστήριξαν την ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας και έτσι η βιοµηχανία αυτή άνθησε. Η Ιαπωνία διαθέτει 54 πυρηνικάεργοστάσια όπου παράγεται το 30% τωνενεργειακών αναγκών τηςχώρας, δύο καινούργια κατασκευάζονται τώρα, ενώ µελετώνται προτάσεις γιαάλλα 12. Πριν από τον καταστροφικό σεισµό, η αξία των µετοχών των 11 ενεργειακών εταιρειών της Ιαπωνίας, πολλές από τις οποίες διαχειρίζονται πυρηνικούς σταθµούς, έφανε στο χρηµατιστήριο τα 139 δισ. δολάρια! Η Tepco, η εταιρεία που προµηθεύει µε ηλεκτρικό ρεύµα το Τόκιο των 13 εκατ. κατοίκων είναι η µεγαλύτερη και πιο ισχυρή από όλες αυτές – ή µάλλον ήταν, αφού µετά τον σεισµό της 11ης Μαρτίου οι µετοχές της έχασαν το 65% της αξίας τους.

Μάλιστα, έναν µήνα νωρίτερα η κυβέρνηση είχε προσπαθήσει να την ενισχύσει παραχωρώντας της την άδεια να συνεχίσει να λειτουργεί ο πυρηνικός σταθµός στη Φουκουσίµα – που είχε χτιστεί πριν από 40 χρόνια και έπρεπε να κλείσει – για άλλα δέκα χρόνια.

Οσο παλιά είναι τα εργοστάσια της Tepco τόσο παλιές είναι και οι ιστορίες παραβίασης των κανόνων ασφαλείας. Το 1978, οι ράβδοι πυρηνικών καυσίµων σε έναν αντιδραστήρα της Φουκουσίµα έφυγαν απότη θέση τους αλλά το συµβάν δεν αναφέρθηκε στις Αρχές επειδή δεν θεωρήθηκε αρκετά σηµαντικό, ενώ υπήρξαν αρκετές διαρροές ραδιενεργού καπνού που δεν δηλώθηκαν και όταν αργότερα ερωτήθηκαν οι υπεύθυνοι γιατί το απέκρυψαν, απάντησαν ότι η ποσότητα ήταν µικρή γι’ αυτό και δεν το έκριναν σκόπιµο... Πίσω από την πυρηνική κρίση στην Ιαπωνία βρίσκεται µια βιοµηχανία γεµάτη σκάνδαλα σε αγαστή συνεργασία µε τους υπευθύνους της κυβέρνησης που συχνά δείχνουν πρόθυµοι να παραβλέψουνπροβλήµατα στην ασφάλεια. ∆ιαρροή ραδιενεργού ατµού και εργάτες που µολύνονται από ραδιενέργεια βρίσκονται µέσα στον µακρύ κατάλογο ατυχηµάτων των τελευταίων ετών που πολύ περιορισµένα αναφέρονται στα ΜΜΕ – έτσι τουλάχιστον καταγγέλλουν ακτιβιστές που ασχολούνται µε το θέµα της πυρηνικής ενέργειας. Σε µια περίπτωση, εργάτες ανακάτευαν µε τα χέρια ουράνιοσε ατσάλινους κουβάδες αντί να γίνεταιαυτό µηχανικά, ούτως ώστε το καύσιµο να µπορεί να ξαναχρησιµοποιηθεί. «Τα πάντα αποτελούν µυστικό», λέει ο Κέι Σουγκαόκα, πρώην µηχανικός σε πυρηνικό εργοστάσιο της Tepco. «Στην πυρηνική βιοµηχανία δεν υπάρχει διαφάνεια». Το 1989 έλαβε εντολή να αφαιρέσει από ένα βίντεο εικόνες που έδειχναν ρήγµατα στους αγωγούς από όπου περνούσε ο ατµός ενός πυρηνικού εργοστασίου, πριν προβληθεί στα µέλη κυβερνητικής επιτροπής. Ο Σουγκαόκα ειδοποίησε τους ανωτέρους του στην Tepco – µεταξύ των οποίων και ο Κοµόρι – αλλά τίποτα δεν έγινε.Αποφάσισε το 2000 να δηµοσιοποιήσει όσα ήξερε. Οι Αρχές άρχισαντριετή έρευνα η οποία αποκάλυψε ότι η Tepco είχε πλαστογραφήσει στοιχεία για την πυρηνική ασφάλεια τουλάχιστον 200 φορές µεταξύ του 1977 και του 2002. Και οι 17 αντιδραστήρες της εταιρείας έκλεισαν προκειµένου να περάσουν από επιθεώρηση, γεγονός που είχε οδηγήσει τον τότε πρόεδρο ΝοµπιούγιαΜινάµι και έναν µεγάλο αριθµό µελών του ∆.Σ. να παραιτηθούν.Χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνιαώστε να επιτραπεί σε όλα ταπυρηνικά εργοστάσια της Tepco να λειτουργήσουν και πάλι το 2005.

Η ΥΣΤΈΡΟΦΗΜΙΑ. Προχθές οι µαθητές της ΣΤ’ δηµοτικού στο Χασικάµι που βρίσκεται στην καρδιά της περιοχής που καταστράφηκε, συγκεντρώθηκαν κλαίγοντας για την αποφοίτησή τους - τρεις συµµαθητές τους έλειπαν, σκοτώθηκαν στον σεισµό. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα ξανασυναντηθούν – όλεςοι οικογένειες ετοιµάζονται να αποχωρήσουν από την περιοχή. Για αυτήν τη νέα γενιά των Ιαπώνων τοόνοµα του Αριο Κοµόρι θα γίνει συνώνυµο µε την καταστροφή...
ΕΙΠΕ
Οι αρχικές εκτιµήσεις µας για τις ζηµιές που υπέστησαν οι πυρηνικοίαντιδραστήρες ήταν λανθασµένες.
Ζητώ συγγνώµη
ΕΙΠΑΝ ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ

Πώς γίνεται κάποιος που πήρε τόσες λανθασµένες αποφάσεις ναείναι ακόµα επικεφαλής της επιχείρησης να αποτραπεί ένας πυρηνικός όλεθρος που απειλεί όλο τον πλανήτη;
ΜΙςΙο ΙΒΑΖΑΚΑ, ΜΕΛΟς Της ΕΠΙΤΡΟΠΗς ΠΥΡΗΝΙΚΗς αςΦΑΛΕΙΑς

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Απευθύνομαι στους αναγνώστες που βρισκονται
σε μέρη μακρινά όπως Σουδάν Ινδονήσια ΗΠΑ οπουδήποτε
Περιμένω e-mail σας με διαφορές εμπειρίες σας
αλλά και πια θέματα σας ενδιαφέρουν
Γνωρίζω τι σημαίνει να ζει κάποιος μακριά
από μέρη και ανθρώπους που αγαπά
Περισσότερο από σένα φίλε που βρίσκεσαι
στην μακρινή και δοκιμαζομένη Ιαπωνία
και παρακολουθείς το δράμα του λάου αυτού
από κοντά
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

ΙΑΠΩΝΙΑ JAPAN

ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ 1945 ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ 2011
HIROSHIMA NAGASAKI 1945 FUKUSHIMA 2011



Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που με τον τρόμο που προκάλεσε αναδείχτηκε σύμβολο υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού(έτσι παρουσιάστηκε). Οδήγησε στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την παράδοση της Ιαπωνίας λίγες μέρες αργότερα.
Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας.
The cast of individual bomb in Hiroshima and Nagasaki constitutes one from the bigger crimes at the humanity that with the terror that it caused was elected symbol in favour the world peace and the nuclear disarmament (thus it was presented). This led to the end of Second World War with the delivery of Japan few days later. The bombardment of Hiroshima from the USA took place little before the expiry of [B]' of World war, on 6 August 1945 and was the first martial nuclear attack of History.



Στην Φουκουσίμα δεν είναι ο πόλεμος που δημιούργησε
την κατάσταση αλλά το ΤΣΟΥΝΑΜΙ που ακολούθησε τον
σεισμό της 11-3-2011 Το πυρηνικό εργοστάσιο είναι
παράγωγης ρεύματος (Για ειρηνικό σκοπό)
Η διαρροή ραδιενέργιας όμως και στις δυο περιπτώσεις
έχει το ίδιο αποτέλεσμα
ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
ΤΕΛΙΚΑ ΜΗΠΩΣ Η ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ
In Fukushima it is not the war that created the situation but the [TSOYNAMI] that followed earthquake the 11-3-2011. The nuclear factory is for current product(For peaceful aim) The escape of radioactive however and in the two cases it has the same resultDEATH DESTRUCTION of ENVIRONMENT
FINALLY the NUCLEAR ENERGY IT NEEDS NOR FOR PEACEFUL AIMS



ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
IN THE WAR 


ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ
IN THE PEACE





Ο ΛΑΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ 
THE POPULATION PAYS 

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

ΓΚΟΛ

Έγραψε ιστορία ο Τζαβέλλας με το γκολ από τα 73 μέτρα
ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

ΣΕΙΣΜΟΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ

Άκης Τσελέντης: Ο "Παγκόσμιος" σεισμός της Ιαπωνίας
ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

ΕΙΝΑΙ ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΗΣ

Ο Έλληνας στρατιώτης, σύμβολο των Αμερικανών στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμo



Είναι ίσως η διασημότερη φωτογραφία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, τραβηγμένη από τον σπουδαίο Γιουτζίν Σμιθ. Δείχνει καλύτερα από κάθε άλλη τη γενναιότητα και το θάρρος του ανώνυμου Αμερικάνου φαντάρου που πολέμησε για την ελευθερία. Με το τσιγάρο να κρέμεται μάγκικα στα χείλη, και με ένα βλέμμα που τσακίζει κόκαλα, αυτός ο στρατιώτης έγινε το σύμβολο της μεγαλύτερης γενιάς των Αμερικάνων. Αυτός ο στρατιώτης, όμως, δεν είναι Αμερικανός, είναι ο Έλληνας Ευάγγελος Κλωνής!

Ο Ευάγγελος Κλωνής γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο της κοινότητας Πάστρας (της Κεφαλονιάς) το 1916. Ήταν το δεύτερο παιδί μιας φτωχής οικογένειας που συνολικά θα αποκτούσε οκτώ. Παράτησε το σχολείο στην Τρίτη Δημοτικού. Στα 14 του μετακόμισε στην Αθήνα, όπου δούλευε ο μεγαλύτερος αδερφός του. Εκεί δούλεψε σαν εισπράκτορας στο λεωφορείο ενός άλλου Κεφαλλονίτη, του Γεράσιμου Αρσένη:

Φορούσε την άσπρη του στολή και έκοβε τα εισιτήρια. Ό,τι έβγαζε το έστελνε στη μητέρα του, αλλά τα λεφτά ήταν λίγα. Μια μέρα, όταν ήταν 16 χρονών, το λεωφορείο είχε σταματήσει στον Πειραιά, και ο Βαγγέλης είδε κάτι ναύτες να μεταφέρουν ψώνια σ' ένα καράβι. Ο Βαγγέλης πήγε αμέσως στον Αρσένη, του έδωσε τις εισπράξεις της ημέρας και του είπε: «Εγώ φεύγω. Πες στη μάνα μου ότι θα της στείλω λεφτά από την Αμερική». Και πήγε στο κρεοπωλείο, και φορτώθηκε ένα κομμάτι κρέας, και μπήκε σκυφτός στο καράβι, και κρύφτηκε στα αμπάρια.


Μετά από αρκετές περιπέτειες και με τη βοήθεια του καπετάνιου (ήταν κι αυτός κεφαλλονίτης) ο Βαγγέλης κατέληξε στο Λος Άντζελες.
Στο Λος Άντζελες έπιασε δουλειά στο ανθοπωλείο ενός άλλου κεφαλονίτη, του Σπύρου Στεφανάτου (ο οποίος σήμερα ζει στην Κεφαλονιά -είναι 94 χρονών). Η πόλη όμως δεν του άρεσε -είχε πολύ κόσμο, και δεν είχε συνηθίσει. Μετακόμισε στο Ντένβερ του Κολοράντο, όπου δούλευε σαν πιατάς σε ένα εστιατόριο, και κάποια στιγμή πήρε και μια δικιά του καντίνα με χοτ-ντογκ και τα πούλαγε στο δρόμο.

Μια ελληνοπούλα τον ερωτεύτηκε, και ήθελε να τον παντρευτεί. Αυτός όμως αρνήθηκε -υποστήριξε ότι ήταν μικρός ακόμα, και έπρεπε να βοηθήσει την οικογένειά του στην Ελλάδα. Οπότε αυτή τον απείλησε ότι θα τον καταδώσει στις Αρχές, καθώς εξακολουθούσε να ζει και να δουλεύει στη χώρα παράνομα.


Έτσι ο Βαγγέλης έφυγε μετά από μια Οδύσσεια στην Αμερική επέστρεψε και πάλι στο Ντένβερ, όπου το κλίμα του άρεσε, ελπίζοντας ότι η κοπελιά θα είχε βρει κάποιον άλλο, και θα τον άφηνε ήσυχο. Έτσι έγινε, αλλά δεν έμελλε να μείνει ούτε εκεί για πολύ. Ένας κεφαλλονίτης φίλος του πρότεινε να πάνε στη Σάντα Φε του Νιου Μέξικο για να βρούνε κάποιους φίλους (κεφαλλονίτες φυσικά), και τον ακολούθησε.

Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα: Εξακολουθούσε να είναι παράνομος. Όταν άρχισε ο Πόλεμος, βγήκε ένα νέο διάταγμα που καλούσε τους παράνομους μετανάστες να καταταγούν, με αντάλλαγμα την αμερικανική υπηκοότητα. Έτσι ο Βαγγέλης Κλωνής αποφάσισε να πάει στον πόλεμο.

Η θητεία του Βαγγέλη Κλωνή είναι ένα μεγάλο μυστήριο. Ο Βαγγέλης Κλωνής, μετά την κατάταξή του, ταξίδεψε στο Fort Bliss στο Τέξας όπου εκπαιδεύτηκε με το στρατό ξηράς. Χάρη στις εντυπωσιακές του επιδόσεις (ήταν άριστος σκοπευτής) τον έστειλαν στην Βιρτζίνια, στη Βάση των Πεζοναυτών.

Στη συνέχεια πήγε στη Γιούμα της Αριζόνα, όπου εκπαιδεύτηκε στην έρημο, και μετά επέστρεψε στη Βάση της Βιρτζίνια με το Στρατό. Η εκπαίδευσή του είχε πια τελειώσει, και περίμενε να ακούσει που θα τον στείλουν, πιθανότατα στον Ειρηνικό, όταν ένας βαθμοφόρος ήρθε και τον βρήκε και του ζήτησε να μιλήσουν ιδιαιτέρως. «Σου έχω άσχημα νέα», του είπε. «Οι Γερμανοί σκότωσαν την οικογένειά σου στην Ελλάδα. Δεν έζησε κανείς. Μπορείς, αν θέλεις, να πάρεις μια άδεια και να επιστρέψεις στο σπίτι σου στην Σαντα Φε». Ο Βαγγέλης δεν ήθελε να πάει στην Σάντα Φε, μπορούσε να κλάψει κι εκεί που ήταν. Ζήτησε μόνο ένα πράγμα: «Στείλτε με στην Ευρώπη. Θέλω να πάω στους Γερμανούς».


Ο Κλωνής πολέμησε στην Αυστρία, την Πολωνία, τη Γερμανία, μπήκε στο Βερολίνο και το Παρίσι, ενώ υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι πήγε και στον Ειρηνικό. Για τίποτα από όλα αυτά δεν μιλούσε, όμως, δεμένος από όρκους και διαταγές. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που συνηγορούν ότι δεν ήταν ένας απλός φαντάρος. Πήρε ασυνήθιστα πολλά μετάλλια (η οικογένειά του αυτό τον καιρό προσπαθεί να εντοπίσει ακριβώς πόσα και ποια), και δέχτηκε και μια θερμότατη ευχαριστήρια επιστολή από τον Πρόεδρο Τρούμαν με ιδιόχειρη υπογραφή. Ο Νίκος Κλωνής έχει ρωτήσει δεκάδες βετεράνους, αλλά ακόμα δεν έχει βρει κανένα που έλαβε τέτοια επιστολή μετά τον πόλεμο.

Ο Βαγγέλης Κλωνής πέθανε στις 18 Φεβρουαρίου του 1989. Κηδεύτηκε στα Κοριάνα, και όλοι όσοι τον ήξεραν κράτησαν μαζί τους ο καθένας τη δική του, προσωπική εικόνα γι' αυτόν. Υπήρχε όμως μια άλλη εικόνα, πολύ διάσημη, που κυκλοφορούσε εδώ και χρόνια, αλλά κανείς δεν την είχε συνδέσει με τον Βαγγέλη. Μέχρι το 1991. «Μια μέρα», θυμάται η Κική Κλωνή, «είχα πάει με το Νίκο και τα εγγόνια μου στο εμπορικό κέντρο. Ο Νίκος είχε πάει να πάρει περιοδικά, κι εγώ πήγα με τα εγγόνια για να τους πάρω παιχνίδια. Κάποια στιγμή βλέπω το Νίκο να έρχεται τρέχοντας. «Μάνα τρέχα!» φώναζε. «Ο πατέρας!» Και εκεί, στο εξώφυλλο του περιοδικού Life, ήταν ο άντρας μου, με στρατιωτικό κράνος και ένα τσιγάρο στο στόμα, και κοίταζε βλοσυρά προς τα πίσω».

Ο αμερικανός φωτογράφος Γιουτζίν Σμιθ πήρε διάσημες φωτογραφίες από τον πόλεμο, ανάμεσα στις οποίες και δύο λήψεις του Βαγγέλη Κλωνή: Την φωτογραφία με το τσιγάρο,
και την εικόνα με το παγούρι, η οποία πριν από λίγα χρόνια έγινε γραμματόσημο στις ΗΠΑ